Прва помош: Анафилактичен шок

Ова е тешка алергиска реакција која влијае на целото тело. Може да се развие во рок од неколку секунди или минути по почетниот контакт со алергенот и е потенцијално фатален. За време на анафилактична реакција, во крвта се ослободуваат хемикалии кои ги прошируваат крвните садови. Ова предизвикува пад на крвниот притисок и оток на дишните патишта, што резултира со отежнато дишење. Покрај тоа, јазикот и грлото може да отечат, попречувајќи ги дишните патишта. Количината на кислород доставен до виталните органи може значително да се намали, предизвикувајќи хипоксија. Вообичаени предизвикувачи на анафилактичен шок се: ореви, школки, јајца, убоди од оси и пчели, латекс и одредени лекови. Жртвата со анафилактичен шок има потреба од итен третман со епинефрин инјекција.

Најчести знаци:

• Црвенило, чешање или подигнати површини на кожата 
• Црвени, насолзени очи
• Отекување на рацете, стапалата и лицето
• Абдоминална болка, повраќање и дијареа
• Тешкотии со дишењето, кои се движат од стегнати гради до сериозни тешкотии што предизвикуваат жртвата да здивне за воздух
• Бледа кожа
• Видлив оток на јазикот и грлото со оток околу очите
• Чувството на анксиозност
• Збунетост
• Знаци на шок, што доведува до колапс и губење на свеста

Како може да помогнете:

• Јавете се на итна помош. Кажете му на диспечерот дека се сомневате на анафилактичен шок.
• Ако жртвата има авто-инјектор за епинефрин, помогнете му да го користи. Ако жртвата не може да го земе лекот, дајте го сами. Отстранете го безбедносното капаче и, држејќи го инјекторот во тупаница, цврсто турнете го врвот во бутот на жртвата додека не кликне, ослободувајќи го лекот (може да се дава и преку облека). Држете десет секунди, извадете го автоинјекторот, а потоа масирајте го местото на инјектирање десет секунди.
• Помогнете и на жртвата да седне во положба која најдобро ги ублажува сите тешкотии со дишењето. Ако стане бледа со слаб пулс, помогнете и да лежи со кренати нозе и третирајте ја за состојба на шок.
• Следете ги виталните знаци – ниво на свест, дишење и пулс додека чекате да пристигне помош. Повторените дози на епинефрин може да се даваат во интервали од пет минути доколку нема подобрување или ако симптомите се вратат.
• Ако жртвата ја изгуби свеста и не дише нормално, започнете со кардиопулмонална реанимација.